top of page

Onderzoeksverslag

Hervind je ritme

Semester 8

Het onderwerp waarmee ik dit project ben begonnen is rouw en verlies. 
Dit onderwerp had mijn belangstelling omdat ik mezelf momenteel bevind in een fase van rouw door het recent verliezen van een dierbare. 
Ik ben hierbij onderzoek gaan doen naar de werking hiervan, de verschillende fases en de verschillende manieren van omgang hiermee. 
Naast theoretisch onderzoek ben ik me ook gaan verdiepen in de verschillende projecten die zijn gemaakt rondom dit onderwerp. Dit deed ik door kunstenaars en designers op te zoeken, maar ook door educatieve documentaires te bekijken. 
Ik kwam erachter dat de verschillende fases van rouw op verschillende volgordes kunnen worden beleefd. Ook is er niet veel grip te krijgen op de duur of richting van deze fases. Aangezien ik zelf niet goed kon pijlen in welke fase ik mezelf op het moment bevond voelde het niet goed om hier te ver in te duiken. Wat mij wel erg interesseerde was de manier waarop de ervaring van rauw en verlies wordt gekoppeld aan angst. 
Bij het verliezen van een dierbare vindt zich een grote verandering plaats in de wereld zoals je hem kent. Er komen nieuwe leegtes die onzekerheden vullen. Zo is de toekomst opeens anders en een stuk onduidelijker.

Angst

Ook angst is iets wat een rol in mijn leven speelt op het moment. Ik ben veel bezig met het plaatsen van mijn eigen angsten en het begrijpen van de beleving en oorzaak hiervan. Met mijn onderzoek ben ik me meer gaan verdiepen in angst en de werking hiervan. 

Angststoornissen

Het onderzoek waar ik mee begon was dat naar de verschillende angststoornissen. 

In de meeste gevallen is een angststoornis ontstaan vanuit een aangeleerde reactie op een situatie die jij erkent als gevaar. 

De verschillende angststoornissen zijn: 

  • Separatieangststoornis 

  • Specifieke fobie 

  • Sociale angststoornis 

  • Selectief Mutisme 

  • Paniekstoornis 

  • Agorafobie 

  • Gegeneraliseerde angststoornis 

  • Obsessief-compulsieve stoornis 

  • Posttraumatische stressstoornis 

 

Voor het herkennen en ontleren van dit herhalende patroon kun je terecht bij een psycholoog. Hierbij wordt in de meeste gevallen cognitieve gedragstherapie toegepast. 

Methodes

tegen angst 

De meest functionele methodes tegen angst zijn medicatie en meditatie. Medicatie kan negatieve bijwerkingen hebben en moet op prescriptie van een doctor. Meditatie is een eigen studie waarbij je leert luisteren naar je lichaam en om leert gaan met gedachtes. Je leert je gedachtes te beheersen om jezelf hier vervolgens van los te kunnen koppelen. Hierdoor wordt je gemoedstoestand minder beïnvloed door de gedachtegang.Deze benadering in meditatie werkt erg direct bij het aanvechten van je angsten. Je leert het te controleren in plaats van dat je het tijdelijk verdooft met medicatie. Hierdoor hanteer je een methode die ook profijt biedt in de toekomst. Meditatie wordt om deze redenen veel gebruikt bij psychologen. 

Werking angst

Angst is een van de meest basale overlevingsmechanisme van het menselijk brein. Je herkent gevaar en komt in een overlevingsmodes terecht waarbij je lichaam zich enkel nog gaat focussen op de functies die bijdragen aan het overleven en vluchten. Je krijgt hierbij versnelde hartkloppingen, gespannen spieren, buikpijn, tintelingen, droge mond, het geen seks willen of kunnen hebben en een vernauwd zicht. Dit is, in een situatie met levensbedreigend gevaar, een erg nuttige functie van het lichaam. Het nadeel is dat we deze instinctieve overlevingsmodes ook in gaan zetten bij situaties waar we geen levensbedreigend gevaar lopen. Ons lichaam gaat zich dan zorgen maken op een manier die ook belemmerend kan werken. Hierdoor worden we angstig en ervaren we stress. 

Hartslag 

Toen ik nader onderzoek ging doen, kwam ik erachter dat angst en stress behandelt kunnen worden met technieken die gebaseerd zijn op het gedrag dat het lichaam vertoont in een overlevingsmodes. Ik was vooral gefascineerd door de werking van het hart. Zo kun je de hartslag beïnvloeden om iemand weer tot rust te brengen. Dit deed me erg denken aan de manier waarop je met meditatie de focust legt op een rustige ademhaling om zo te kalmeren. Thuis was mijn eerste test om te kijken wat het met me doet wanneer ik op mijn eigen hartslag ging letten. Het besef dat ik naar mijn eigen hartslag luisterde zorgde ervoor dat ik ging letten op mijn ademhaling om mijn hartslag te kalmeren. Iemand met wie ik een gesprek had over mijn onderwerp, zei dat haar psycholoog een rustige hartslag op haar pols simuleert wanneer ze zich angstig of gestrest voelt. In een ander gesprek vertelde iemand me dat ze een hartslagmeter bijhoudt. Deze vertelt haar wanneer ze ergens angstig van wordt. Door erop te letten en er ruimte voor te maken gaat de hartslag steeds langzamer waardoor ze de situatie meer onder controle krijgt. Bij gesprek over de technische mogelijkheden van een hartslagmeter, kwam ik erachter dat er ooit een experiment is geweest waarin twee mensen, enkel door middel van oogcontact, elkaars hartslag overnamen. 

IMG_20220920_141229079.jpg
IMG_20220920_141239186.jpg
Lichamelijke stimulatie 

Ik wilde iets gaan doen met het opnemen en laten beleven van een hartslag. 

Het eerste wat mij te binnen schoot was om de hartslag met lichamelijke feedback te laten ervaren. 

Hierbij wil ik iemand het ritme van zijn of haar hartslag laten ervaren, om zo een lichamelijke sturing richting de concentratie op je eigen lichaam en gesteldheid te geven. 

 

Ik begon met een technische studie naar de mogelijkheden van een heartbeat sensor. De best werkende hardware, die ik tot nu toe heb gevonden, is door middel van een vingerklem. Hierbij kon ik de heartbeat sensor koppelen aan een Teensy. 

Hier heb ik al gelijk een test mee gedaan door middel van de sturing van geluid. 

Ik merkte, na veel testen, dat het geluid te veel als een herhaling aanvoelde. 

Het voelde niet als rustgevend waarna ik het testen met geluid even links heb laten liggen. Door de herhaling ben ik wel op het inzicht gekomen dat ik misschien wil beginnen bij het meten van een hartslag om vervolgens een simulatie van een rustgevende hartslag te laten ervaren. 

In de klas heb ik wel nog een test kunnen doen naar het volgen van elkaars hartslag. Toen er bij iemand de hartslag werd vertaald tot geluid merkte we dat de andere hartslagen dit ritme over begonnen te nemen. 

Ik wilde me meer gaan focussen op een lichamelijke stimulatie door middel van drukpunten. Dit zorgt voor een directe link met het lichaam. 

Aangezien bijna alle symptomen van angst zich fysiek uiten, wilde ik dat mijn installatie deze directe manier van contact leggen ook als basis had. 

Ik wilde de overlapping tussen de deelnemer en de installatie zo natuurlijk en vloeiend mogelijk maken. 

De hartslag, en zo de gesteldheid van de deelnemer, wordt direct opgenomen in de installatie en fysiek vertaald in een ritme wat eerst bewustwording met zich meebrengt en daarna geruststelt op een manier die zonder verdere associaties direct in het lichaam van de deelnemer wordt opgenomen. 

 

Het eerste ontwerp wat ik maakte was een soort massagestoel waarbij de aansporing van de drukpunten, geleid door je eigen hartslag, een verloop van stimulatie in de rug te weeg bracht. 

De reden hiervoor was dat de inspanning richting het zitten je hartslag voor korte tijd verhoogde waardoor je vervolgens meer opmerkte van de vertraging van je hartslag. Ook bracht de stoel je in een rustgevende positie en associatie. 

De plaatsing van de drukpunten was gebaseerd op de plekken waar dat ik zelf mijn last ervaar die ik koppel aan stress en angst. Veel mensen waarmee ik dit besproken heb ervaren dit op dezelfde plekken. 

Ik ben hierna verder onderzoek gaan doen naar de plekken waarin emoties een fysieke rol gaan spelen binnen het lichaam om zo verder te achterhalen wat gevoelige plekken kunnen zijn voor de uiting van angst en stress. Hierbij werden de plekken die ik dusver had vastgesteld bevestigd. 

Soft-Robotica 

Bij mijn huidige baan ben ik voornamelijk bezig met het ontwerpen van soft-robotica. 

Ik wil de passie en kennis die ik hierover beschik gebruiken en uitbreiden door het te combineren met nieuwe technieken en mogelijkheden. Ik wil zo ook meer te weten komen over de software kant en andere programmeringen. Zo leer ik meer over wat mogelijk is wat mijn denkveld hierbij erg gaat verruimen. 

Ik heb al veel besproken over de mogelijkheden met mijn collega's en bazen. 

Hierbij moet ik kijken naar de softwaremogelijkheden maar ook naar de apparaten die hiervoor nodig zijn. 

Ik ben met Michel op school regelmatig aan het kijken naar hoe ik de soft-robotica kant kan combineren met een hartslagmeter en de verschillende technieken die hiermee mogelijk zijn. 

Met Mark (een van mijn bazen) kijk ik vanuit mijn werk naar wat ik nodig heb voor de koppeling te maken tussen de soft-robotica en de software. Hierbij heb ik zelfs toestemming gekregen om dit te testen met apparatuur vanuit werk wat momenteel niet gebruikt wordt. 

 

Dusver heb ik geëxperimenteerd met twee verschillende koppelstukken tussen mijn hartslagmeter en de luchtaandrijving. Hierbij heb ik geleerd over wat de verschillende functies hiervan zijn. 

Om de sturing vanuit de Teensy genoeg voltage te kunnen geven heb ik Relaisboards geplaatst tussen de Teensy en de luchtaandrijving. Beide heb ik apart nog moeten koppelen aan het juiste voltage. 

Bij de verschillende koppelstukken voor de luchtaandrijving heb ik dusver gekozen voor het koppelstuk waar ik de keuze heb tussen inflate en open. Bij de andere is er een extra optie voor het afsluiten van de lucht waardoor ik een pocket opgeblazen kan laten. 

 

Over de controle van de luchtdruk heb ik ook veel besproken met Mark. 

Ik kan de invoer van de luchtdruk goed bepalen door deze te verminderen met een barometer en te timen. De uitvoer is echter lastig te controleren. Ik zou hier per uitvoer een apparaat voor moeten kopen wat de hoeveelheid lucht die eruit gaat kan meten. Ook is het een optie cilinders te gebruiken om zo de luchthoeveelheid te controleren. Deze twee opties zijn echter erg duur en onwerkelijk voor mijn project. Om deze reden heb ik besproken en besloten het via een eigen deflate van de pocket te doen. Hierbij moet de tegendruk van de pocket en het lichaam ervoor zorgen dat de pocket weer deflate waarna ik er weer lucht inpomp. Hierbij moet ik dus ook rekening gaan houden met de hoeveelheid tijd die hiervoor nodig is. 

 

De verdere codes om dit verloop te controleren met de hartslagmeter moet ik nog verzinnen en opnieuw met Michel bespreken. Ik weet nu wel goed waar ik rekening mee moet houden en hoe ik de luchtdruk verminder. 

Confrontatie 

In een verdiepte studie naar de sociale angststoornis kwam ik erachter dat een effectieve techniek om dit te bestrijden de confrontatie techniek is. Hierbij stel je jezelf bloot aan datgene wat angstgevoelens opwekt om erachter te komen dat er niks ernstigs gebeurt wanneer jou datgene overkomt waar je bang voor was. 

Dezelfde techniek wordt ook gebruikt bij andere angststoornissen zoals Posttraumatische stressstoornis, Paniekstoornis, Agorafobie en Obsessief-compulsieve stoornis. 
Gebaseerd op deze studie wilde ik mijn object ook een drempel geven. 

Ik heb hierbij gekeken naar de plaatsing, benadering en blootstelling wanneer je de ervaring beleeft. Het was de bedoeling dat het aangaan van de interactie met het object een stap zou zijn waarna je, eenmaal in de installatie, weer tot rust kon komen. 

 

Ik kwam er snel genoeg achter dat deze drempel zijn nadelen heeft. Het zorgde ervoor dat er een te grote afstand kwam tussen de installatie en de deelnemer. Daar waar de installatie benaderbaar moest zijn voor mensen die last hebben van angstige gevoelens en stappen moeten zetten, werd de installatie te speels waardoor het eerder benaderd zou worden door mensen die al lekker in hun vel zitten en vaker dit soort dingen aangaan. 

Ook haalde het veel kracht weg van de originele bedoeling van de installatie. Het verwarde de bedoeling maar was vooral ook een afleiding van het naar je lichaam luisteren en aanvoelen wat er gebeurt. Daar waar ik de deelnemers uit hun hoofd wilde halen bracht ik ze op deze manier juist aan het denken. 

 

Om meer de diepgang in te gaan bij het eerste concept, ben ik me weer meer gaan focussen op de eerste bedoeling van de installatie. 

Bron: Dutch Design Week
Stof als materiaal

Bij de Dutch Design Week ben ik erg geïnspireerd geraakt door de verschillende projecten. 

De projecten die me vooral fascineerde waren die waar stof werd gehanteerd. Er was een aaibaarheidsfactor die voor comfort zorgde. Ook de afsluitingen door middel van stof waren aangenaam en voelde niet claustrofobisch maar juist omarmend en beschermend. Bij een installatie met een constructie van een doek had ik zelfs de ervaring alsof ik me in een lichaam bevond. Dit zorgde niet voor een vieze afkeer maar juist voor een warm gevoel door de verfijnde stoffen textuur en het licht wat er doorheen viel. 

 

Na deze bevinding wilde ik me gaan verdiepen in verschillende stoffen en mogelijkheden hiermee. 

Vooral de afsluiting door middel van een open vorm intrigeerde mij. 

Het zorgde voor een persoonlijke ruimte die rust bood waarnaast het je ook afsloot van de drukte van aspecten als geluid en licht. Je creëerde hier je eigen belevingsruimte. 

Mijn eerste schets was een soort open cilindervormige ruimte waar je jezelf in bevindt of waar je doorheen kijkt. Ik wilde deze ruimte op een manier mee laten doen met de hartslag. Of dit door beweging gebeurt of door licht moest ik nog ondervinden. 

Ook de textuur, doorzichtigheid en rek moest ik nog bevinden. 

IMG_20221121_122048718.jpg
IMG_20221122_125528312.jpg
IMG_20221121_165058430.jpg
IMG_20221121_165103039.jpg
IMG_20221121_165109027.jpg
Ontwerp in
meerdere richtingen 

Dankzei de nieuwe bevinding van het mogelijk werken met stof ben ik opnieuw veel ideeën uit gaan schetsen. Ik wilde me zo mis mogelijk laten beperken door de vorm die ik al in gedachte had. Toch merkte ik dat ik ook erg praktisch na bleef denken. Bij ieder ontwerp dat ik op papier zette had ik al uitgedacht hoe dit verwezenlijkt kon worden. De reden hiervoor was dat ik niet wist of ik mezelf te veel uit kon dagen met technieken waarvan ik niet wist of ik ze, met mijn kennis of mogelijk verwerfbare kennis, toe kon passen en of ze zouden werken. Dit omdat er een gelimiteerde tijd was om dit uit te voeren, waarbij de deadline steeds maar dichterbij kwam, en omdat ik wist dat de materialen die ik al vastgesteld had om te gebruiken een hoge prijs zouden bedragen. Om de tweede reden heb ik zelfs erg lang overwogen om mijn gehele idee om te draaien tot een kostuum met andere soft-robotica die minder zou kosten. Omdat ik mijn eerste idee, waar de voorafgaande studie op was gebaseerd, niet wilde opgeven en omdat ik bij deze techniek ook niet kon concluderen of het zou werken ben ik doorgegaan met mijn vaste ontwerp van een meubel. 

Doordat ik me te veel zorgen maakte over of het ontwerp haalbaar was binnen de gegeven tijd heb ik me ook een lange periode zorgen gemaakt wat juist heeft tegengewerkt wat betreft de tijd die ik had voor het visualiseren van mijn werk. Ik limiteerde me zoals al eerder gezegd tot inzichtelijk haalbare doelen waarbij de techniek het anker werd van mijn ontwerp. 

Hierdoor heb ik wel veel inzichten opgedaan over de verschillende technieken. 

Ik heb onderzoek gedaan naar wat voor materialen ik kan gebruiken zoals verschillende soorten schuim, textiel, latex, ballonnen en siliconen rubber. 

Ik weet al veel van de verschillende soorten hout en de technieken die hierbij komen kijken wat mijn denkpatroon al snel naar dit materiaal stuurt. 

IMG_20221122_125510850.jpg
IMG_20221121_165106291.jpg
bandicam 2022-12-11 15-36-21-256.jpg
Basic Stoel2.png
Basic Stoel3.png
Blender

Binnen blender ben ik de basis vormen uit gaan werken. 

Hierbij kon ik snel kleine aanpassingen maken. Ook kon ik mijn ontwerp schalen langs een vorig meubel dat ik heb ontworpen om zo het zitcomfort te kunnen bepalen. Binnen blender kon ik mijn schetsen verwezenlijken tot een 3D-ontwerp waarbij ik het van alle aanzichten kon bekijken en aanpassen. Hierbij kon ik kleine aanpassingen maken om er een realistisch zitobject van te maken. Ook heb ik hier kunnen kijken naar de verschillende technieken aan zowel de binnen- als buitenkant van het ontwerp. Hierdoor heb ik me ook technisch beter kunnen verdiepen in waar ik mee bezig was. 

Basic Stoel5.png
Basic Stoel1.png
Nieuwe inspiratie 

Toen ik voor mijn gevoel even vast liep ben ik opnieuw inspiratie op gaan zoeken. 

Dit werkte op het begin erg verruimend maar leidde al snel tot een mentale crisis omdat ik mijn werk toch te veel begon te vergelijken en in twijfel trok. Ik kwam er maar niet uit wat ik wilde en raakte door alle inspiratie beelden gevoelsmatig alleen maar verder gedistantieerd van mijn ontwerp. 

Op een punt gaf ik mezelf de opdracht een punt te zetten achter het verdwalen in steeds maar vernieuwende inspiratie van mogelijkheden. Ik ging terug naar mijn bron. Ik nam zeker mee wat ik heb gezien tijdens mijn zoektocht naar inspiratie. Maar ik nam alles mee naar een geankerd punt. Een punt vanuit waar ik de leiding weer had en toepassingen kon doen op mijn ontwerp. 

Ik keek vanuit hier opnieuw naar wat voor beelden ik had verzameld als inspiratie. Ik zag een logisch patroon waarin ik me door de verschillende beelden heen liet leiden. Ik had zeker door dat ik onderzoekende houden referentiebeelden zocht. Maar nu ik alles opnieuw bekeek zag ik een duidelijk verloop in de verschillende richtingen die ik op ging. Mijn onderzoek begon in de richting van het beleven en de sfeer die bij de installatie komt kijken. Daarna volgde de logische volgende stap naar het fysieke gevoel wat hierbij wordt beleefd. Dit in combinatie met de esthetiek die daarbij komt kijken. Vervolgens ben ik kijken hoe de verschillende materialen en technieken die ik in gedachte had zich met elkaar contrasteerde. Ik keek hierbij naar de beleving van hard en zacht, warm en koud, kil en kleurrijk etc. Tegenover elkaar en los van elkaar. Ik wilde weten hoe dit zich zowel visueel als gevoelsmatig liet spreken. 

 

Ik zag dat de verschillende beelden die ik had gevonden perfect aansloten bij de denkwijze en het gevoel dat ik bij mijn project plaatste. Om deze reden ben ik ook zo ging twijfelen of mijn keuzes wel goed genoeg zijn. Ik vergeleek de richtingen die ik op wilde met volledig uitgewerkte ontwerpen. 

Deze visie stelde me gerust omdat het meer liet zien waar ik heen kon gaan dan wat er al moest staan. De tijdscrisis waarin ik me echter nog bevond was een ander verhaal. Tijd om realistisch na te denken en knopen door te hakken. 

Stof Blok8.png
Stof Blok7.png
Stof Blok6.png
Nieuwe vorm 

Bij mijn nieuwe vorm heb ik gekozen om de vorm te vereenvoudigen. Ik vond de zit-vorm goed. Het was de gehele vorm die ik niet vond spreken. Door het minimalistische te maken aan de onderkant had ik meer mogelijkheden om de vorm als geheel sprekender te maken. Door vervolgens enkel de onderkant wat af te ronden werd de vorm in zijn geheel al veel sterker en sprekender. Ook wilde ik mijn zoektocht naar de omgang met stof niet weg laten vallen. De aaibaarheidsfactor was een sterke toevoeging aan mijn concept dusver. Om deze reden koos ik ervoor mijn gehele vorm te omarmen met stof. Waar ik voorheen enkel de delen wilde stofferen die invloed hadden op de fysieke beleving wilde ik dit keer de uitstraling van het object ook beïnvloeden. Door het gehele object te verzachten werd er ook geen verdeling gemaakt in verschillende stukken met verschillende uitstralingen. Het hele object kreeg dezelfde gevoelsmatige beleving. 

Stof Blok8.png
Stof Blok8.png
Stof Blok8.png
Verwerking
Soft-robotica 

Bij mijn ontwerpen heb ik ook veel gekeken naar hoe ik de soft-robotica kan verwerken in mijn meubel. De houder van de soft-robotica ontwerp ik wanneer het ontwerp van mijn zit-object definitief. Ik moet hierbij rekening houden met de groottes en de plaatsing. 

Voor het ontwerp van de siliconen rubberen vorm (het deel wat wordt opgeblazen) kan ik wel al een ontwerp maken. Al wil ik ook nog wat met latex gaan experimenteren voor een ander soort uitwerking wat betreft de soft-robotica. 

Ik moet ik mijn ontwerp voor het zit-object gaan kijken naar hoe ik de soft robotica goed kan verwerken wat de vorm hiervan ook zal bepalen. Ook de hardware als kabels en draden en de manier waarop de soft-robotica makkelijk te vervangen is moeten mee worden genomen in het ontwerp. De pockets kunnen namelijk tijdens een uitvoering kapotgaan. 

De luchttoevoer door middel van een compressor is ook iets waar ik me nog mee bezig moet houden. Ik heb een compressor op het oog maar moet nog kijken wat de geluidsoverlast hierbij is. Ook moet het esthetisch bij het geheel passen.  

Vervolg

Ik ga me focussen de plaatsing van de soft-robotica. Hiervoor moet ik de perfecte posities zowel theoretisch als esthetisch kunnen onderbouwen.  

Ik ga me samen met Michel bezighouden met het maken van een code die zo sterk mogelijk aansluit bij hoe ik de installatie voor me zie. 

De soft-robotica moet in zijn geheel nog worden gemaakt. Hierbij bedoel ik dus de pockets en houders. 

Het zit-object wil ik verder ontwerpen en kneden tot een sterkere en sprekende vorm. 

Ook blijf ik deze vorm bespreken met de houtwerkplekmeester om het op tijd te kunnen verwezenlijken. 

Ik ga naar verschillende winkels om stoffen te bekijken en proberen.

bottom of page